08 Februari 2009

sastra,

kau diberikan Tuhan Melaluinya, kekasihku.
kenapa jauh benar kau berdiri
mata ku pun tak menjangkau yang dekat
hanya hatiky risau menunggu
kau memanggilku dengan kata sayang itu.

kapan pula kau ku lihat?
aku lelah pada imaji

jauh benar kau berdiri
ingin hampiri. ragu menderas
ada takut kau menolak ku peluk
menangis kau karena asingku
dan hanya dia yang kau tahu sebagai saksimu nanti

apa ku kau ingat, Sastra?

aku yang berlari 40 Km menjadikan kau ada
berdua bergelut sendu dengan Layla ku

dan kini kau ada sastra !!
sunggu luar biasa
kau jadi Laki!!!
laki selaki-lakinya
persis seperti yang kukira saat kau masih lima

malu aku punya mimpi
malu aku punya diri

sastra,
sastra,
sastra,
sastra,
betapa ku rindu memelukmu berdua.

(februari,05-07 2009)


Tidak ada komentar: